Zoek het verschil

Kut, of het Hollands medeleven

Iemand berichtte op Twitter over een rampspoed die haar was overkomen. De reacties onder de tweet frissen mijn kennis van het Nederlands aardig op. Ik wist bij voorbeeld niet dat het medegevoel zo genitaal en anaal was geworden. Nou ja, ‘sterkte’ kan ook nog. En ‘wow’ kan blijkbaar ook in malam partem worden gebruikt.
.
– Godver, wat een KUTTIJD.
– Sterkte 😦
– Godver. Sterkte!
– Ach liefje
– wat erg. Sterkte
– Oh nee
– dat is kut om te horen.
– Oh nee wat super kut gewoon
– veel sterkte!
– Fuck zeg! Heel veel sterkte!
– Hè gadverdamme! Wat ongelofelijk naar … en uitgesproken kut voor jou.
– Wat kut, sterkte!
– Oh wat erg
– Heel veel sterkte.
– Ronduit kak! Sterkte daar!
– Oh fuck! Sterkte!
– Wow, wat heftig!
– Omg
– Wat heftig — sterkte
– Jezus wat klote
– Wat tragisch!
– Sjeezus meid wat ruk dit!!!
– Oh damn wat kut 😦 Sterkte!
– Gvd! Sterkte
– Jeetje wat ontzettend klote!
– jezus wat kut…
– Meh kutzooi!
– Wat tragisch!
– schreeuw gewoon ff keihard uit je raam, doe ik ook weleens, werkt echt goed om gewoon keihard FUUUUUUUUUUUUUUCKKKKKKKKK te schreeuwen!!!! Sterkte!!!!

Niet geschoten, altijd mis

In de droom was ik op bezoek bij mensen, die de buren van Baudet bleken te zijn. Vanuit hun kamer kon je hem op zijn balkon zien zitten, vrolijk koutend met wat jonge gelovigen. Ik had hem zó kunnen neerschieten, maar ik deed het niet, want dat zou laf en onethisch zijn. Bovendien had ik geen pistool bij me.

Hij is er weer

Hij is er weer, althans in sommige Nederlandse koppen, die uiteraard ruime aandacht van de media krijgen.

Geen centen

Wij rijden geen Bentley, want dat is niet goed voor het milieu.
.
Wij sluiten bejaardenhuizen, want het is beter voor oude mensen, zelfstandig te wonen.
.
Wij dragen geen mondkapjes, want die bieden nauwelijks bescherming.
.
Wij doen geen corona-tests, want volgens experten is dat niet zinvol.

Corona 4 – zorg

Het geeft te denken: Duitsland en Nederland hebben ongeveer even veel aangetoonde corona-besmettingen per miljoen inwoners: D 86,5 NL 82,5.
.
Maar Duitsland heeft 17 doden en het vijf maal kleinere Nederland 24. Als Nederland net zoveel inwoners had als Duitsland zouden dat er dus 120 zijn.
.
Bij de aantallen serieuze/kritische gevallen loopt het nog verder uiteen: Duitsland 2 gevallen, Nederland 45; maal vijf is dat dus 225.
.
Spectaculaire verschillen, die te maken moeten hebben met de afbraak van de zorg in Nederland.
.
Mijn bron is https://www.worldometers.info/coronavirus/. Wat die waard is weet ik niet. Verschillende definities van ‘serieus’ kunnen een rol spelen, maar dood is altijd dood.

Mini-herinnering: oude begroetingen

Handen worden hier bijna niet meer geschud, omhelzingen en zoenpartijen bij begroetingen in het alledaagse leven raken uit de gratie. Dat voert mij terug naar mijn jonge jaren in mijn stijf burgerlijke, protestantse omgeving in Nederland. Daar werd éénmaal een hand gegeven: bij het kennismaken en daarna niet meer, of alleen nog bij felicitaties, condoléances enz. Een vrouw stak haar hand uit vóór de man, maar kon ook besluiten dit niet te doen, zonder dat dat als dodelijke belediging gold.
Heb ik het goed onthouden?  Ja, ik geloof het wel, want ik was verbaasd en soms geïrriteerd toen ik merkte dat er in Duitsland steeds handen werden geschud, ook door mensen die elkaar goed kenden en misschien gisteren nog gezien hadden. Inmiddels ben ik er natuurlijk aan gewend en doe het zelf ook, hoewel ik het nog té vaak vergeet.
.
Dat begroetend omhelzen en zoenen (twee maal in Nederland, drie maal in Duitsland, of is het juist omgekeerd, ik vergeet het telkens) kwam ergens in de jaren tachtig in de mode. Ik woonde toen in Leiden en weet nog hoe verbaasd ik was het bij een bezoek aan Amsterdam voor het eerst te zien. Zelfs mannen onderling deden het; echt raar. Later kwam het natuurlijk ook in Leiden en in heel Europa, ik heb het nooit prettig gevonden, vooral niet als het mensen betrof die je eigenlijk niet goed kent.
.
Het bovenstaande geldt niet voor het gezin, de familie en personen in een intieme relatie. Daar kon het altijd al, dat spreekt vanzelf.
.
Nu ik toch bezig ben: het is in Duitsland de gewoonte bij het drinken de glazen te heffen en tegen elkaar te stoten, te klinken dus. Het klinkt inderdaad, want wijnglazen horen van kristal te zijn. In Nederland zijn ze meestal van Leerdams glas, maar daar werd in mijn omgeving dan ook níet mee geklonken. Dat zou een faux pas zijn, evenals het zeggen van ‘proost!’ of erger nog. Het glas een beetje heffen en een knikje, dat was genoeg.

Eens zal de Betuwe …

… in bloei weer staan, zong vroeger een liedje; maar ik betwijfel zeer of dat zo is. Onlangs zat ik in een trein die tussen Arnhem en Utrecht over de Betuwelijn werd omgeleid. Langs de spoorbaan zag ik allerlei velden waar rijen stokken uit de grond staken, sommige met bladeren of een enkele vrucht eraan. Ik begreep: dit moeten laagstammige fruitbomen zijn. Wat een akelig gezicht! Geen wonder dat het fruit nergens meer naar smaakt; geen wonder ook dat Flipje, het fruitbaasje van Tiel, dit niet langer wilde aanzien en zijn toevlucht heeft gezocht in vergetelheid.

Oude ziektes

Krijg de kolere! Je kan/ken de kolere krijgen!
Krijg de tyfus!   (variant: vlektyfus)  Je kan … enz.
Krijg de tering!   (varianten: vinkentering, apentering)
Krijg de kanker!
Krijg de pest!
Krijg de pleuris!
Krijg de pip!   (met dank aan Peter Grey)
Krijg het lazarus! (variant: lep- of leblazarus)
Krijg de pokken!
Krijg het schurft!
.
Wanneer Nederlanders boos zijn wensen zij graag iemand een erge ziekte toe. Voor zover ik weet zijn zij het enige volk in Europa dat dat doet, en wel standen-overschrijdend, al wil niet iedereen dat toegeven. Laatst hoorde ik een immigrant ook zo schelden; die was dus perfect geïntegreerd. Geslaagd voor het inburgeringsexamen.
.
Maar niet alle ziektes komen in aanmerking:
Krijg de polio!
Krijg de AIDS!
Krijg de HIV!
Krijg de SARS!
Krijg de zwijnenpest!
Krijg de vogelgriep!
Krijg de EHEC!
Krijg de corona!
wordt niet gezegd. Je zou kunnen denken: bij sommige ziektes lukt het niet omdat die niet welluidend zijn. ‘Krijg de AIDS!’ klinkt niet. ‘Krijg de HIV!’ is al heel wat beter, ‘krijg de SARS!’ bekt ook best lekker; toch hoor je het nooit. Het ziet ernaar uit dat alleen historische ziektes geschikt zijn om mee te schelden.
.
Uitzondering is natuurlijk kanker: een oude ziekte, die nog volop bestaat. Het woord is bovendien buitengewoon productief als eerste lid van een samenstelling: kankerhoer, kankermarokkaan enzovoort en heeft daar de tyfus en de tering van de eerste plaatsen verdrongen.

Mini-herinnering: geestelijke zorg

Als student had ik een zekere belangstelling voor het fascisme. Geen sympathie, maar je moest er toch iets van weten? Daarom bestelde ik op een dag in de Leidse UB het bekende boek van A. Hitler, Mein Kampf. Merkwaardig en achteraf ook zeer te waarderen was, dat ik bij het afhalen van de bestelling door een bibliotheekfunctionaris op het matje werd geroepen: of ik wel wist wat voor schandelijk werk dat was, enzovoort. Ik kon hem geruststellen en kreeg het mee. Het bleek een knap waardeloos boek: onbegrijpelijk dat zoveel mensen daar ooit in waren getrapt. Na een dag bracht ik het alweer terug.
.
Iets dergelijks heb ik in de boekhandel Kooyker meegemaakt. Ik wilde Robert Brasillach, Onze vooroorlogstijd kopen. Bij de kassa werd ik daarop aangesproken door een van de medewerkers, die mij erop wees dat dit een totaal fout en fascistisch boek was. Dat wist ik wel; ik kocht het juist omdat ik wat meer van het fascisme wilde weten, en ook omdat ik met een vreemd raadsel geconfronteerd was. Anders dan in Duitsland had je namelijk in Frankrijk auteurs die verschrikkelijk fout waren, maar die wél konden schrijven. Ik wilde begrijpen hoe dat kon–maar ik snap het nog steeds niet.
.
Het komt mij voor dat dit soort geestelijke zorg voor jonge mensen door ouderen tegenwoordig ontbreekt. Met het Internet is daar ook niet meer aan te beginnen.
.
Geen zorg, maar wel een berisping was de verachtende blik van de verkoopster in een boekwinkel in Münster, toen ik daar Ernst Jünger, Auf den Marmorklippen wilde aanschaffen. Jünger was niet eens een fascist, maar hing er zo’n beetje tegenaan; de genoemde A. Hitler was op hem gesteld. Dat boek wilde ik hebben omdat het besproken zou worden in een leesclub waar ik in zat.