Rotte appel

Mijn advies: stoot uw aandelen Apple af. Sinds Steve Jobs dood is kunnen ze het niet meer daar. Eerst was er de blamage van de ondeugdelijke landkaarten op de iPhone 5. Nu is er de nieuwe bureaucomputer iMac.
Of liever gezegd: hij is er niet. Het blijkt te moeilijk hem op grote schaal te fabriceren. Dat het ontwerp niet deugde zag ik al bij de eerste reclame. Hij heeft geen gleuf om DVD’s in te doen – maar wie zou er zoiets onmoderns nog willen? – omdat het ding zeer, zeer dun is. Alleen aan de randen dan, want de ingewanden moesten natuurlijk ook ergens blijven. Maar waarom dun? Dun is zinvol bij laptops, dan passen ze beter in een actetas. Bij een tafelcomputer niet; op een werktafel is er best ruimte voor vijf centimeter meer computer. Nu blijkt ook nog dat juist dat dunne heel moeilijk te fabriceren is. De Chinezen kunnen het niet aan, tenminste niet in grote aantallen. Geen nieuwe iMac dus, en ik wilde er wel een hebben. Of liever: ik moet er wel een hebben. Mijn oude is moe geworden en zal het eerdaags begeven.
In 1986 kocht ik mijn eerste computer. Om mij heen zag ik in die tijd beeldschermen met groene letters op een zwarte achtergrond. Dat vond ik afschuwelijk; het leek me niet mogelijk, een zinvolle tekst met groene letters te schrijven. Het was dus een verademing dat Apple zwarte letters op een witte achtergrond had. Bovendien was mijn eerste Mac een bescheiden kastje dat niet zo misstond op de schrijftafel. Dat waren design-argumenten. Maar al spoedig bleek het echte voordeel van Apple voor mij. Hij kon Arabisch en andere vreemde schriften typen, in een tijd dat de IBM-toestellen dat nog lang niet konden. Bij de invoering van systeem OS X, zo’n jaar of tien geleden, was het met dit voordeel echter weer gedaan. Onder dat systeem kon de Mac een tijdlang helemaal geen Arabisch meer. Het Midden-Oosten als markt te verliezen kon ze blijkbaar niet schelen.  Toen er eindelijk weer tekstverwerkers kwamen die het Arabisch (, Perzisch, Syrisch enz.) op de nieuwe Mac aankonden bleek het typen net zo moeizaam te gaan als intussen in Microsoft Word.
Nu kom ik niet meer van Apple weg. In mijn laatste baan stond er een PC met Windows-spul op mijn bureau. Ik bleek daar nauwelijks mee overweg te kunnen. Erger was, dat het ding niet compatibel was met mijn talloze Mac bestanden. Meestal is die compatibiliteit er wél, maar juist in mijn geval, met veel meertalige, gecompliceerde teksten in verschillende vreemde tekens, bleek overzetting onmogelijk. Er moet dus toch een nieuwe iMac komen.