Weer wat gedachten over een onderwerp waar ik geen verstand van heb: geld.
Duitse winst: Zei de Duitse Minister van Financiën Schäuble vorig jaar nog in een bijzin, dat hij (voor Duitsland) aan de Eurocrisis 41 miljard had overgehouden, nu lijkt de winst nog groter: er wordt gesproken van 100 miljard. De rente op Duitse staatsleningen is sinds 2008 gestaag gezakt, waardoor de Duitse staat veel geld overhoudt. Of zoiets. Leuk natuurlijk, maar waarom hoor je dit altijd zo terloops? Het zou deel uit moeten maken van de algemene discussie over de Euro en de Eurocrisis. Maar dat mag niet, want het dikke Duitsland als profiteur, terwijl andere landjes de buikriem moeten aanhalen, dat is een beroerd gezicht. Om het jongste reddingspakket door het Duitse parlement te krijgen kan het argument ook rustig in de kast blijven: dat pakket komt er toch wel door.
Schulden: Een overzichtje van de Visual Capitalist laat zien hoe groot de staatsschulden in de wereld zijn. Duidelijk te zien is dat Griekenland te veel heeft, gemeten aan zijn omvang. Maar vooral wordt zichtbaar dat de meeste staatsschulden zitten in landen waar het het best toeven is. En niet bij voorbeeld in het armzalige Rusland, of in Rest of the World. Is er een prettige relatie tussen welvaart en staatsschulden? Zijn schulden een must have?
Griekse schulden: GR zal zijn schulden nooit afbetalen, dat weten alle betrokkenen. Maar ook dit mag niet gezegd worden, anders zijn de EU-parlementen niet te porren voor meer evt. ‘reddingspakketten’ — waarbij van alles wordt gered, alleen niet GR. Ook zouden andere EU-staten hun schulden dan misschien gedelgd willen zien. GR is gebaat bij het beeld van een hardvochtige EU, dat houdt de zaak daar beter bij elkaar. Dus beter wat hypocriet blijven over dit onderwerp.
Unwort des Jahres: Griechenrettung
Emigrant 