Prachtig voorjaarsweer wordt het, maar ik zal vóór maandag niet gaan fietsen. In het weekend zijn er de laatste tijd op de anders zo stille paden veel te veel virusspugende mensen onderweg. De noodzakelijke lichaamsbeweging heb ik vanmorgen vroeg al genomen, in de vorm van een boswandeling achter het huis. Knapperig weer, de laatste nachtvorst nog. Daar was nog niemand, behalve één joggerin/joggeres/jogster/jogger (v). Toen ik haar goedemorgen wenste keek ze mij verbijsterd aan en groette niet terug. Die had het social distancing al helemaal verinnerlijkt.
.
Wat te lezen tijdens de afzondering? Marlen Haushofer, De wand. Amin Maalouf, Le naufrage des civilisations. En De viris illustribus natuurlijk, of hebt U dat al uit?
.
Van pure corona zou je vergeten dat er ook nog andere dingen gebeuren. In Duitsland komen er meer aandacht en een nieuw stel regels voor fietsen. Meer fietspaden en -stroken, snelfietspaden, de mogelijkheid bij een rood stoplicht rechts af te slaan. Auto’s moeten twee meter afstand houden als zij een fiets inhalen. (Dat was tot nu toe het vage: ‘voldoende afstand’.) En verrassend: de boetes gaan sterk omhoog. Fietsen op het trottoir en links rijden gaat 55 tot 100 Euro kosten. De regels moeten nog worden ingevoerd, en dan is de vraag of er gehandhaafd wordt, maar het is toch een ontwikkeling richting fiets.
