Overpill

Over de resultaten van het bloedonderzoek was de jonge arts regelrecht enthousiast. Traumhafte Blutwerte, riep hij uit.
Dat was wel eens anders. Twee, of misschien eerder drie jaar geleden, werd er een te hoog cholesterol bij mij geconstateerd. Ik moest een pilletje nemen, Statine heette het, maar dat viel bij mij verkeerd. Geen nood, er was een alternatief: Ezetrol. Dat slikte ik moeiteloos en van bijwerkingen was niets te merken. Maar telkens als de voorraad op was raakte ik geïrriteerd: het spul werd namelijk verkocht voor de obscene prijs van € 197,50 per honderd stuks. Twee Euro per dag, dat is nog meer dan mijn ontbijt kost. Dat, en de onwelluidende naam Ezetrol zetten mij aan het denken. Ik had toch nooit een te hoog cholesterol gehad? Archieven van vroegere onderzoekingen bevestigden dat. Dit bloedonderzoek had plaatsgevonden op 2 januari, na twee kerstdiners en een oudejaarsbuffet en daartussen een vakantieweek waarin het aan feestgebak evenmin gemangeld had. Het leek me een ongelukkige momentopname.
Ik stelde de huisarts voor, dat ik het spul niet meer zou nemen. Goed, zei ze, neem het zes weken niet; daarna onderzoek ik je bloed en als de waarden in orde zijn kun je ermee ophouden. Dat bleek het geval: geen vuiltje aan de lucht, dus weg met die pil. En ook nu was de cholesterol dus weer prima in orde.
De zorgverzekering vergoedde die pil wel, maar zo’n duur goedje smaakt me gewoon niet.