Regen brengt zegen

Na maanden van droogte wordt eindelijk het grondwater eens behoorlijk aangevuld. De Edersee bevat nu voor 81% water; dat was nog heel lang onder de twintig. Alleen lopen en fietsen is wat lastig zo.

Nattigheid

Naar de Hortus Botanicus ga je om te genieten van de aanblik van bomen en planten en bloemen, maar tegenwoordig ook om de geur van natte grond op te snuiven. Er wordt in bepaalde delen namelijk flink gesproeid, en dat ruikt heerlijk.

Ik denk niet dat hier voor de herfst nog regen komt. Morgenochtend zal er volgens het weerbericht 1.8 l/m² neerslag vallen. Maar dat is al zo zo vaak voorspeld, vooral tegen het einde van de week, en dat gebeurt dan helemaal niet. Volgens mij zeggen ze dat alleen om de moed er een beetje in te houden. De Edersee, het dichtstbijzijnde stuwmeer, bevat momenteel 18% van wat het normaal aan water kan bevatten.

In de zeer grote supermarkt in Wehrda zal de zeer grote vleugel waar mineraalwater, frisdranken, sappen en bieren worden verkocht tot het einde van de maand gesloten blijven. Maar dat heeft niets met de droogte of het klimaat te maken: er is niet voldoende personeel!

Warme golfstroom

Wat hadden de oude Romeinen toch al een inzicht in de samenhangen, en wat konden ze het mooi zeggen! Bij Minucius Felix (Octavius xviii) lees ik: ‘[God] verwarmt met de lauwe dampen van de zee het eiland Brittannië, dat door de zon niet verwarmd kon worden.’

Voetbalvelden

We hadden hier een flinke bosbrand, even buiten de stad. Een bosoppervlak van bijna 39 voetbalvelden is verloren gegaan, zei het nieuws. Nou, dan weten we het wel. Gelukkig was ergens anders te lezen dat het om een gebied van 500 bij 550 meter ging, iets wat ik me dadelijk kan voorstellen. 27,5 hectare werd ook genoemd. Dat is ook een precieze aanduiding uit het metrieke stelsel; erg handig voor boeren, maar persoonlijk heb ik daar niet veel aan. Ieder krijgt de maataanduidingen die hij zich kan voorstellen, en de nieuwsberichten zijn nu eenmaal afgestemd op voetballiefhebbers. Als de Russische invloed toeneemt, zullen dan afstanden ook in werst worden aangegeven?

Vlak bij mijn huis is overigens ook een bos; als dat in de fik vliegt ben ik weliswaar niet direct bedreigd, maar zal allicht te maken krijgen met gevaarlijke rookontwikkeling. De helling is daar zo steil, daar zal men toch geen voetbalvelden in kunnen zien?

Snø

Gisterenavond zag het er wel mooi uit: sneeuw in de late zomertijdzon, maar nu is het wel weer genoeg geweest. Als die sneeuw dan niet weggaat zal ik toch maar boodschappen gaan doen. Alles beter dan verhongeren.

De dubbele werkelijkheid

De Duitse, en waarschijnlijk de hele Europese industrie heeft enigszins te lijden onder het gebrek aan materialen: chips, hout, papier, onderdelen van dittenmedat en nog veel meer. Andere materialen zijn door de sterk gestegen vervoerprijzen duur geworden. Daarom wordt er aanzienlijk minder geproduceerd dan men gewenst had en had kunnen verkopen. Er zijn al hele autofabrieken die de productie voorlopig stil hebben gezet.

Dat komt prachtig uit, zou je denken, want nu men de klimaatramp drastisch gaat bestrijden moet alles toch minder worden. Maar nee, zo is het niet. Dat is een héél ander dossier; er is geen enkel verband.

Toekomst

Een paar jaar geleden is er voorgesteld, een 2000 meter hoge berg te bouwen in Flevoland. Nu spreekt men weer over een superdijk, een eindje buiten de kust in de Noordzee, die heel Nederland moet gaan beschermen. Als vormgever van de toekomst wil ik niet achterblijven. Mijn voorstel is, een kanaal te graven van de Zwarte Zee naar de Kaspische Zee. Die laatste droogt namelijk uit, maar dat zou voorkomen kunnen worden door de instroom van water uit de wereldzeeën. Daarmee worden de kwalijke effecten van de zeespiegelstijging elders teniet gedaan. Wat voor gevolgen het zal hebben voor de kaviaar kan ik nog niet overzien.

Jammer dat in die landstreken Poetin regeert. Als het Rutte was zouden we op veel meer daadkracht kunnen rekenen, nietwaar?

1986

An der Zahlbach

Een vreemd gevoel: waar ik woon is de zomer volkomen normaal, klassiek bijna, terwijl nog geen tweehonderd kilometer verderop zich een ware ramp heeft voltrokken. Hoe zou het zijn als hier boven de Lahnbergen een depressie zou blijven hangen en haar wateren over ons uitstortte? In het bos hier iets verderop is een beek, de Zahlbach, die meestal droog staat en als het regent ook niet bijzonder indrukwekkend is. Het is denkbaar dat die beek zich bij zeer zware regenval tot een heftige stroom ontwikkelt. Maar waar moet zij dan heen? Zoals het nu is verdwijnt de hele beek tweehonderd meter verderop in mijn straat in een buis onder de grond. Zo loopt zij onzichtbaar aan mijn woning voorbij. Bij rampzalige regenval zal die buis het water niet kunnen verwerken en zal het water denkelijk al vóór het begin van die buis overlopen, de straat op. Tot nu toe heb ik mij voorgesteld dat dan hetzelfde gebeurt als bij ‘normale’ zware regen: het water stroomt netjes over het asfalt de helling af, om soms enige overlast te geven op de hoek van de Georg Voigtstraße, waar een kleine kuil in het landschap zit. Ik heb een keer meegemaakt dat je daar niet kon fietsen, maar huizen werden er niet beschadigd en kelders zijn er niet volgelopen. Het water stroomde dan verder naar de benedenstad, waar wél kelders volliepen. Maar bij extreem zware regenval heeft de beek misschien andere ideeën; ik kan het niet overzien. Misschien zou de parkeergarage kunnen vollopen, je weet het niet.

Een ander mogelijk gevaar is de helling aan de overkant van de straat. Die zal altijd al steil zijn geweest, maar hij is nog steiler gemaakt doordat er in de heuvel plekken zijn uitgehakt voor huizen, die met hun rug zo goed als in de berg staan. Hier zou ik me aardverschuivingen kunnen voorstellen. 

Droog

Heerlijk zomerweer hebben wij hier, ik kan er echt van genieten. De bossen van Midden-Duitsland daarentegen hebben er veel minder plezier van. Het is al het derde jaar achter elkaar dat er in mijn landstreek te weinig regen valt en dat begint zich nu te wreken. Vooral de naaldbomen kunnen niet tegen de droogte, en omdat zij verzwakt zijn kan de bastkever zich aan hen tegoed doen. Ze worden helemaal opgevreten.
.
Wat is eraan te doen? De gestorven bomen vervangen door soorten die beter tegen het nieuwe klimaat kunnen. Maar dat gaat tientallen jaren duren, en voor de eigenaars van bossen is het leven meestal toch al geen vetpot, dus dat kunnen ze niet betalen.