Een vreemd gevoel: waar ik woon is de zomer volkomen normaal, klassiek bijna, terwijl nog geen tweehonderd kilometer verderop zich een ware ramp heeft voltrokken. Hoe zou het zijn als hier boven de Lahnbergen een depressie zou blijven hangen en haar wateren over ons uitstortte? In het bos hier iets verderop is een beek, de Zahlbach, die meestal droog staat en als het regent ook niet bijzonder indrukwekkend is. Het is denkbaar dat die beek zich bij zeer zware regenval tot een heftige stroom ontwikkelt. Maar waar moet zij dan heen? Zoals het nu is verdwijnt de hele beek tweehonderd meter verderop in mijn straat in een buis onder de grond. Zo loopt zij onzichtbaar aan mijn woning voorbij. Bij rampzalige regenval zal die buis het water niet kunnen verwerken en zal het water denkelijk al vóór het begin van die buis overlopen, de straat op. Tot nu toe heb ik mij voorgesteld dat dan hetzelfde gebeurt als bij ‘normale’ zware regen: het water stroomt netjes over het asfalt de helling af, om soms enige overlast te geven op de hoek van de Georg Voigtstraße, waar een kleine kuil in het landschap zit. Ik heb een keer meegemaakt dat je daar niet kon fietsen, maar huizen werden er niet beschadigd en kelders zijn er niet volgelopen. Het water stroomde dan verder naar de benedenstad, waar wél kelders volliepen. Maar bij extreem zware regenval heeft de beek misschien andere ideeën; ik kan het niet overzien. Misschien zou de parkeergarage kunnen vollopen, je weet het niet.
Een ander mogelijk gevaar is de helling aan de overkant van de straat. Die zal altijd al steil zijn geweest, maar hij is nog steiler gemaakt doordat er in de heuvel plekken zijn uitgehakt voor huizen, die met hun rug zo goed als in de berg staan. Hier zou ik me aardverschuivingen kunnen voorstellen.
