Krimp

Gepensioneerd worden is niet alleen maar leuk. Ik moet wel even slikken nu ik merk hoeveel per maand ik minder krijg. En dat terwijl ik een uitgesproken aanleg heb voor hogere inkomens!
Maar ik moet niet zeuren. Vrienden en familie zijn er vaak zoveel slechter aan toe:
– Markus is vervroegd gepensioneerd en krijgt daarom heel weinig, hoewel hij toch een hoop dienstjaren had. Hij maakt nu zijn blijkbaar zeldzaam geworden, grote kennis van tuinaanleg en het besnijden van fruitbomen te gelde. Zo lang hij nog fit is gaat dat goed; gelukkig doet hij dit soort werk erg graag.
– Neef en nicht in D. zijn failliet. Ze moeten hun eigen huis verlaten, wachten op een woning van de bijstand en vallen onder een programma voor schuldsanering.
– E. in Zweden heeft het niet breed. Ze klust wat bij met een project in Indonesië. Daar heeft ze vroeger jaren lang gewoond, dus daar kan ze zich wel thuis voelen. Hoewel Noord-Sumatra zeker niet haar lievelingsplek is. Bovendien is zij al 78, maar dat schijnt haar niet te deren.
– M. in Athene haar salaris is gehalveerd. Ik hoor verhalen over eigen groente uit de tuin, kookgroepen van vrouwen die elkaar helpen, nooit meer uit eten gaan, maar het onder elkaar toch best gezellig hebben.

Droom van taxi

Ik was net in een vreemd land aangekomen en zat in een taxi van het vliegveld naar de stad. Op het vliegveld had ik geld gewisseld, maar had alleen grote bankbiljetten gekregen. Aan het einde van de rit overhandigde ik een daarvan aan de chauffeur. Precies op dat moment werd ik wakker. Naar mijn wisselgeld kan ik dus wel fluiten!