Naar boven

Een tweedaags fietstochtje naar het Sauerland, waarbij ik voor het begintraject de nieuwe treinverbinding naar het Noorden heb gebruikt. Het lijkt al zo vanzelfsprekend: Marburg heeft nu directe treinen naar Korbach – Willingen – Brilon – Bestwig. Dat is al bijna Nederland! Voeger gingen er vanuit Amsterdam directe treinwagons naar Brilon en Bad Wildungen.
Maar zover ben ik niet gegaan. Ik heb de trein genomen tot Herzhausen en ben daar begonnen te fietsen. Het dorp is troosteloos. Ik dacht nog een stuk Edersee mee te pikken en dan af te slaan naar Vöhl. Dat was meteen het zwaarste en meest teleurstellende traject. Het pad langs de Edersee maakt deel uit van de interregionale Hessische fietsroute R5, maar ik heb zelden zo’n smal, beroerd, stenig pad gezien. En bij tijden gevaarlijk zelfs, want aan de rechterkant gaapte een ijselijke afgrond. De Edersee zelf was ook teleurstellend, want er zat geen water in. Wat heb je nou aan een stuwmeer zonder water? In de toekomst zullen we champagne moeten drinken. Alleen op de bodem, heel in de diepte, waren nog wat waterlopen en verder allerlei wuivende grassen. Ik heb teruggezwaaid, maar niet van harte. Bevrijdend leek de wegwijzer naar Vöhl, maar bij het volgende kruispunt stond geen wegwijzer zodat ik een paar km. verkeerd gereden ben. En weer terug, inderdaad. Dat was niet zo erg geweest als het niet ook zo’n slecht pad was geweest. Over de theoretisch zes km. naar Vöhl heb ik wel een uur gedaan. Het dorpje stelde niets voor, maar daarna kwam de bevrijding, waren de wegen en paden goed, de landschappen prachtig, was de bewegwijzering soms goed, soms knudde, zoals hier gangbaar is. Dat schijnt per gemeente anders te zijn. Het weer was zowel donderdag als vrijdag stralend zonnig.
Korbach is een mooi oud stadje, maar dat heb ik nu niet bekeken, omdat ik dat bij andere gelegenheden al uitvoerig had gedaan, inclusief Spalte. Willingen is een groot dorp; ik had het uitgezocht omdat ik daar wel een goede herberg vermoedde. Welnu, daarvan wemelde het; een echte toeristenplaats. Ik ben aan de rand van het plaatsje goed geslaagd, maar het centrum was niet prettig: Jubel, Trubel, Heiterkeit.
Deze streek moet het vooral van zijn prachtige, soms ontroerend mooie landschappen hebben. De bergen zijn wat hoger dan in het welige heuvelland bij Marburg.
Medebach is een oude Hansestad, maar daar merk je niets meer van. De stad is in de Dertigjarige Oorlog totaal vernietigd: iets met Soennieten tegen Sjiïeten of zo. Er staan nog wat vakwerkboerderijen; verder is het een beetje sjofel en arm.
Hallenberg is een mooi historisch stadje met veel oude huizen, met nog een twaalfde-eeuwse kapel. Omdat het inwoneraantal dalende is, zoals vaak in deze streek, blijft men gespaard voor de aanblik van nieuwbouwwijken.
Er waren momenten van lichamelijke en geestelijke zwakte, waarop ik ernaar verlangde de fiets maar weer op de trein te zetten. Maar dat ging niet; ik moest verder en later op de dag was ik door de vermoeidheid heen. Blijkbaar heb ik nog reserves op dit gebied. Maar dat ik verdwaald ben bij Niederasphe moet toch aan vermoeidheid hebben gelegen, want eigenlijk ken ik die streek. Eenmaal thuis was ik  niet uitzonderlijk moe. Morgen zou ik zo weer verder kunnen, maar de plichten van samenzijn en zitten roepen weer.
Zo’n bergachtig land vreet de accu leeg, vooral als je soms de verkeerde berg oprijdt. Gisteren morgen ging het bijzonder snel; dat kan ook aan de nachtvorst gelegen hebben. Toen ik om half tien wegreed lag de rijp nog op de daken. Ik zag het al somber in, maar bij een vriendelijk stopcontact onderweg kon ik even wat bijladen. Later op de dag, in de vlakte, was het weer gewoon 20 graden.
Vlak voor thuiskomst nog even de supermarkt in. Dat moest wel, want vandaag is het Wereldduitsersdag; dan is alles dicht.
Neveneffect van het tochtje: mijn broek zakt af. Gewicht verliezen gaat snel als je wat doet.

For the record: Herzhausen slecht pad naar Vöhl – Marienhagen – Korbach – Rhrena – Welleringhausen – Usseln – Willingen – Usseln – Oberschledorn – Medebach – Medelon – Dreislar – Braunshausen – Hallenberg – Allendorf/Eder – Battenberg – Laisa – mooi! naar Overasphe – Niederasphe – verdwaald, terecht gekomen in Münchhausen – Simtshausen – Wetter – Sarnau – Cölbe – supermarkt – thuis

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Gepaste vreugde

Wat zou U doen, als U ineens 55 miljard meer op uw rekening had dan U dacht? Ik zou denk ik wel een paar vrienden uitnodigen, wat mooie flesjes opentrekken en mij een paar vrolijke aanschaffingen gunnen: wat nieuwe kleren en schoenen, een appartement in een mooie Europese hoofdstad, een andere auto.
Zo niet de Duitse minister van financiën Schäuble, die dit net is overkomen. Hij gaat uitzoeken welke idioot zich zo heeft kunnen verrekenen en deze ter verantwoording roepen.

Minimumloon Duitsland

De CDU wil het minimumloon invoeren in Duitsland, zegt zij. Of liever gezegd: dat moet zij van mevrouw Merkel. Waar is dat aan te danken? Er zijn toch nog geen verkiezingen? De SPD en de Groenen zullen er geen bezwaar tegen hebben en de coalitiepartner FDP: nou ja, die is al bijna weg.
Het is in ieder geval verstandig; het was wel van de gekke dat Duitsland de laatste tijd uitgerekend als lagelonenland wilde concurreren. Dat heeft Europa geen goed gedaan, en Duitsland zelf ook niet. Als mensen zo weinig verdienen dat er geld van de bijstand bij moet kost dat de staat geld en bouwen ze ook geen behoorlijk pensioen op, zodat er op termijn dus nog een tweede armoedegolf komt aanrollen.

Redders

Nee, dit is geen ouder echtpaar. Het zijn mevrouw Merkel en haar man voor het vuile werk, Ronald Pofalla.

Minaretten

Keurvorst Carl-Theodor van Beieren en de Pfalz vond het van belang, de tolerantie van de Verlichting tegenover de wereldgodsdiensten ook architectonisch gestalte te geven. Daarom liet hij een grote moskee bouwen in de tuin van het kasteel te Schwetzingen. In 1779 werd ermee begonnen, in 1796 was hij klaar.
Voor godsdienstige doelen werd hij toen niet gebruikt, want er waren geen moslims in de buurt. In 1871 waren die er wel: de Marokkaanse krijgsgevangen uit de Frans-Duitse oorlog namelijk. Toen is er inderdaad gebeden in die moskee, en in de jaren tachtig van de vorige eeuw schijnt hij ook weer gebruikt te zijn.
De bouwmeesters wisten niet goed hoe een moskee eruit moest zien. Het hoofdgebouw had net zo goed een kerk kunnen zijn, maar de minaretten zijn prima gelukt. Overal zijn tableaux met Arabische teksten. Die zijn niet zo goed geworden, omdat de steenhouwers afbeeldingen van papier moesten kopiëren zonder zelf het Arabische schrift te kennen. Het ensemble als geheel is een hoogtepunt in de prachtige kasteeltuin.

Halfspoor 1

Mijn indruk dat van alle treinreizen in Duitsland de helft niet gaat zoals gewenst is weer bevestigd.
Heenreis naar Nederland: alles prima.
Terugreis uit Nederland: ICE moest in Oberhausen vervangen worden door ander exemplaar. Zit je net lekker en dan zoiets. Aansluitende IC naar Marburg was ondanks vertraging nog te halen geweest, maar reed niet wegens zwaar weer. De Regionalexpress een half uur later was daarom erg vol en oncomfortabel. Vertraging bij aankomst een half uur. Hätte schlimmer kommen können.

Zie nu ook Halfspoor 2

Integratie

In 1933 woonden er in Duitsland ongeveer 550.000 joden. Dezen waren perfect geïntegreerd, qua taal en ontwikkeling, paspoort en plaats in de samenleving en de economie. Zó goed en zo lang al, dat het woord integratie niet eens meer van toepassing was. Ze waren geen vreemden. Maar veel andere Duitsers hebben zich een ‘jodenvraagstuk’ laten aanpraten. Het gevolg is bekend.
Ik vermoed dat er hier in 1933, net als in Nederland, veel joden waren voor wie het jood zijn niet zo veel meer betekende. Dat was na 1945 natuurlijk anders: degenen die de tussenliggende gruwel overleefd hadden waren joodser dan ooit, of ze wilden of niet. Hitler heeft veel joden doodgemaakt, maar hij heeft er ook veel Jood gemaakt.
.
In 1989 had Joegoslavië enkele miljoenen moslims, met name in Bosnië-Hercegovina, Kosovo en de Sandžak. Die woonden er al eeuwen, ze waren daar thuis. In de tijd van Tito was er geen moslim­nationaliteit geweest. De varkenshoeder Milošević en zijn geestverwanten meenden echter een ‘moslimvraagstuk’ te ontwaren; zij hebben die mensen tot moslims en in één moeite door tot Fremdkörper verklaard. Die zijn niet zó massaal afgeslacht als de joden, maar er zijn er ruim voldoende van omgebracht en mishandeld om de overlevenden grondig te traumatiseren en met hun neus op hun identiteit te drukken. Ja, zij waren voor 1989 ook moslims, maar Europese moslims. Open, ontwikkeld, kosmopolitisch, tamelijk alcoholisch. Godsdienst was voor hen een privé­zaak. ‘Geïntegreerde’ moslims waren het, precies de soort die Europa nu beweert te willen hebben. Wie gelooft het? Omdat Milošević met stilzwijgende instemming van de beschaafde buurlanden onder hen tekeer kon gaan hielden vele overlevenden Europa voor gezien en stortten zich in de armen van de Saudi’s, die graag de nieuwe moskeeën wilden betalen. Milošević heeft meer moslims Moslim gemaakt dan hij zich in zijn ergste dromen had kunnen voorstellen.
.
Over de zigeuners is misschien een soortgelijke alinea te schrijven, maar ik kan dat niet.
.
Europa heeft er blijkbaar een handje van, zich met geweld te ontdoen van vreemdelingen die niet eens vreemd zijn en daar achteraf hete tranen over te schreien. Een zeer te wantrouwen continentje! Als het niet oppast wordt er nu weer een ‘moslimvraagstuk’ gebrouwen en moeten er later weer slachtoffers herdacht worden. Maar Europa vernietigt niet alleen minderheden, het vernietigt daarmee ook zich zelf. Indachtig het enorme leed van de joden en de dito schuld van de Duitsers is het ongebruikelijk om erop te wijzen, maar inderdaad: Duitsland heeft ook zich zelf veel schade toegebracht doordat het zijn joden vernietigde. En Servië, het zwartste gat van het huidige Europa, heeft zich zelf kapot gezuiverd.
.
Bosnië-Hercegovina heeft enige decennia bij Oostenrijk-Hongarije gehoord. Vreemd genoeg verstond dit rijk wél de kunst, behoorlijke wetten en regelingen voor en met zijn moslims te maken. Een vergeten hoofdstuk.