Me

Oorlof, mijn arme schapen

Hier is weer eens zo’n kaartje dat laat zien hoe tevreden Nederlanders zijn. Als de informatie klopt is 75-100 % van de bevolking tevreden met de corona-aanpak van de Nederlandse overheid. Maar Nederland is toch dat land waar al ik weet niet hoe lang gekankerd wordt op dat beleid? En wat belangrijker is: het land waar onnodig veel corona-doden zijn gevallen en dat heel hoog staat in de top tien van de beroerde corona-landen? Ik begrijp die tevredenheid niet, ook over vele andere beleidspunten niet. Dezelfde tevredenheid gaat ervoor zorgen dat Rutte weer premier wordt, tot in lengte van dagen. Hij is pas drieënvijftig, heb ik gehoord.

Geen grap

‘Weest voorzichtig met overheden, want zij want zij zoeken alleen toenadering tot een mens voor hun eigen behoeften. Zij lijken vrienden wanneer het in hun belang is, maar staan een mens niet bij in het uur van zijn nood.’ (Pirke Avot, 2)

Een halve eeuw lang stonden de overheden de burger wel degelijk bij in nood, maar dat schijnt nu weer over te zijn. Terug naar af, althans in USA, UK en Nederland.

Het Westen: een terugblik

Het Westen, wat was dat ook alweer? Het domineerde de wereld sinds eeuwen, maar vooral in de tweede helft van de twintigste eeuw, en nu hoor je er niet meer over. De Oriënt, die ouder was, was een buitengewoon vaag concept, dat nauwelijks buiten de geesten van westerlingen bestond. Het was een schilderachtig, maar achterlijk gebied, waartoe in de keizertijd zelfs ons land gerekend werd! Wie herinnert zich niet de foto van het bordje in het Huangpu park in Shanghai: ‘No dogs or Chinese allowed’? Het Westen was makkelijker te definiëren: het bestond uit een heleboel kleine staatjes in West-Europa, plus ‘Groot’-Brittanië en de vroegere Britse koloniën, voor zover die overwegend door blanken werden bewoond, dus Canada, de Verenigde Staten, Australië, Nieuw- Zeeland en her en der nog wat eilandjes, barstens vol met bankfilialen en postbussen.
.
Het Westen was dus een los verband van staten, hoewel dat onderlinge oorlogen nooit had uitgesloten. Met de geplande eenwording van Europa is het nooit veel geworden. De bevolking was blank, Kaukasisch zoals het ook wel heette. Technologisch liep het voorop. Terwijl wij hier nog feesten vierden met vuurwerk schoten ze daarginds met buskruit al hele steden in puin. Ze hadden de beste schepen en de beste wapens, wat hen oppermachtig maakte. Grote delen van de wereld werden door hen economisch uitgebaat en uitgekleed tot op het bot, wat vaak, vooral in de vroege tijd, gepaard ging met territoriale verovering. Portugezen en Spanjaarden waren ermee begonnen, maar Engelsen, Fransen, Nederlanders en Belgen deden het genadelozer. Allen hadden ze een diepe minachting voor de arme sloebers in hun koloniën, die zij zelf de armoe in hadden geschopt, in de oost en de west, in het zuiden, de derde wereld of hoe ze het verder maar noemden. De Verenigde Staten van Amerika had vrijwel geen koloniën, maar wist de methoden van exploitatie nog te perfectioneren zonder er de eigen onderdanen heen te sturen—wat de rest van het Westen dan weer overnam.
.
Het Westen, daar wilde vroeger iedereen wel bijhoren. Maar dat mocht niet, het was alleen voor landen met een overwegend blanke bevolking. Wat was er zo aantrekkelijk aan? Het Westen was lange tijd het modernste deel van de wereld; geen wonder ook, met al dat geroofde geld en goed uit het niet-Westen. Het geld vloeide vrij, meestal zonder inmenging van de staat. Ook de markt was vrij, wat individuen in staat stelde grote rijkdommen te vergaren, en voorzag in de goede tijd vrijwel alle burgers met een ongekende weelde aan voedingsmiddelen en goederen, waarbij de staat bleef zorgen voor defensie, politie en gevangeniswezen, wegen, spoorwegen en waterleiding, zorg voor zieken en bejaarden, onderwijs en cultuur. Dat leek dus een goed idee, tot de staten hun greep op deze zaken begonnen te verliezen, zodat bij voorbeeld spoor en waterleiding toch in particuliere handen geraakten, of zelfs gevangenissen, legers, ziekenhuizen, scholen en universiteiten als privé-ondernemingen werden gerund. De eis van de markt, dat alles winstgevend moest zijn, zorgde voor de afbraak van deze elementaire voorzieningen, zoals uiterlijk tijdens de Corona-crisis pijnlijk duidelijk werd. De markt bleek toen bij voorbeeld niet in staat om voldoende medische hulpmiddelen te fabriceren toen die nodig waren. Eertijds bekende industrielanden slaagden er niet in van de fabricage van SUV’s snel om te schakelen op die van mondkapjes, test kits of ventilatoren. Waar jonge ondernemers probeerden zulke zaken te fabriceren stieten zij op een muur van bureaucratische en juridische vijandigheid: ze hadden patenten geschonden! Landen die nog tijdens de tweede grote oorlog in de twintigste eeuw in een zucht miljoenen wapens fabriceerden en veldlazaretten bij dozijnen uit de grond stampten, slaagden er nu niet in wat medische voorzieningen te creëren, zodat ze bij ons moesten aankloppen. De bouw van een ziekenhuis duurde in die landen soms wel een jaar! Daardoorheen speelde nog het ‘probleem’ van de buitenlandse werkkrachten, wier immigratie en deelname aan het arbeidsproces systematisch werd bemoeilijkt, zelfs als het artsen of verpleegkrachten betrof.
Door de langzame en onverstandige aanpak van Corona en de daaruit voortvloeiende lange stillegging van grote delen van de productie werden de westerse economieën ondermijnd, zodat het zwaartepunt van de wereld definitief naar Oost-Azië verschoof.
.
Ook de democratie had aanvankelijk een goed idee geleken. Niet de adel of een klasse van heersers zou het voor het zeggen hebben, maar het volk zelf. Maar de meeste stemmen golden, en omdat het grootste deel van de mensheid nogal dom is werden er op den duur alleen verkeerde leiders gekozen—iets wat in de negentiende eeuw al was voorzien en wat al eens gebleken was na een noodlottige Duitse verkiezingsuitslag in de jaren dertig—waaruit men echter geen les had getrokken.
.
De persvrijheid was eveneens zo’n historische fout. Die vrijheid bestond misschien in provinciale media, maar de grote dagbladen en televisiezenders geraakten in handen van boosaardige miljardairs die er aardigheid in hadden, samenlevingen te ontwrichten. Bovendien werd er flink gestookt en gehetst vanuit vijandige landen, die zich eenvoudig toegang wisten te verschaffen tot de digitale media.
.
De Corona-crisis luidde het einde van het Westen in, maar het verkeerde al enige tijd in staat van ontbinding. De uiterste consequentie van het democratische systeem werd zichtbaar toen inderdaad de domste en immoreelste leiders gekozen werden, met behulp van kwade krachten uit een buitenland, dat invloed nam op het verkiezingsgebeuren zelf. In de Verenigde Staten werd het ergst denkbare onbenul tot president gekozen, die de positie van het land als wereldmacht al spoedig ondermijnde en een breuk in het Westen veroorzaakte. Groot-Brittannië volgde met de wat minder domme, maar eveneens volledig immorele premier, die het land losweekte van Europa. Op het Europese vasteland waren er staatjes die de corona-crisis benutten om het ‘juk’ van de would-be hoofdstad Brussel en van de democratie af te schudden: Hongarije, Polen en kort daarna dat landje bij de zee, hoe heet het ook alweer, dat moet ik naslaan.
In 2020 kreeg de Amerikaanse president de Corona, maar die kwam hij te boven, wat zijn volk in een religieuze jubelstemming bracht. Als dit niet een teken van God was! Hij voelde zich naar eigen zeggen sterker dan enige Amerikaanse president ooit, werd in de chaos waarin Corona de verkiezingen had doen verzinken min of meer herkozen en stelde het erfelijk presidentschap in. Zoiets als wanneer wij het keizerschap weer zouden invoeren; stel u eens voor! De regering probeerde zo goed mogelijk om hem heen te regeren.
.
In de late twintiger jaren was het wel bekeken met het Westen en de gebieden raakten spoedig op het tweede, zo niet derde plan. Het begrip Westen verdween niet geheel, maar werd geleidelijk aan verbannen naar de geschiedenisboeken.
Dat betekende niet dat die zogenaamde ‘westerse waarden’ ook meteen verdwenen waren. Toen wij een Corona-vaccin uittestten op heropgevoede Oeigoeren waren de protesten daarginds niet van de lucht, uit de macht der gewoonte. Maar die Oeigoeren waren natuurlijk vrijwilligers, dat spreekt toch vanzelf! Tegelijkertijd werden er dertig miljoen vaccins bij ons besteld. Meer niet, want daarvoor ontbrak het geld, maar bij die bestellingen hoorde je nooit iets over mensenrechten.
.
Het ware wezen van de westerse beschaving werd eveneens zichtbaar tijdens de Corona-crisis, toen bleek dat alle westerse volkeren hun achterste na de stoelgang reinigden met … papier. We kunnen daar nu hartelijk om lachen, maar het was evengoed een schrikbarend gebrek aan hygiëne! Tijdens de crisis werd dat papier door westerlingen massaal gehamsterd—zij leken aan te voelen dat ze zonder papier hun ‘identiteit’ zouden verliezen—en inderdaad, zo is het gegaan. Vrijwel niemand definieert zich meer als westerling.

Niet geschoten, altijd mis

In de droom was ik op bezoek bij mensen, die de buren van Baudet bleken te zijn. Vanuit hun kamer kon je hem op zijn balkon zien zitten, vrolijk koutend met wat jonge gelovigen. Ik had hem zó kunnen neerschieten, maar ik deed het niet, want dat zou laf en onethisch zijn. Bovendien had ik geen pistool bij me.

De ondergang van het avondland

Wordt het nog wat met Europa? Het leek zo‘n goed idee, zich te verenigen, maar het is maar half van de grond gekomen. De gemeenschappelijke munt is een bron van grote vreugde en heeft ook een belangrijke symboolfunctie, maar volgens vele economen staat het ding op lemen voeten. Vrij verkeer van personen en goederen is hoe dan ook een enorm groot goed.
.
Maar andere grote dingen, zoals gemeenschappelijke belastingen, zorg, leger en marine zijn nooit wat geworden. Op het gebied van belastingen was er zelfs een dieptepunt: de Beierse, dus Duitse regering had het plan tol te gaan heffen op auto’s van ‘buitenlanders’. Niet alleen die van Wit-Russen en van Indiërs; nee, ook die van mede-Europeanen, die dus als buitenlanders werden gezien. Gelukkig is tenminste dit rampzalige idee in Brussel gestopt.
.
Een gemeenschappelijke visie op immigratie ontbreekt geheel; integendeel, ieder landje wentelt zich in zijn eigen vreemdelingenhaat. En dat terwijl het subcontinent overwegend wordt bevolkt door ouwetjes en nieuw bloed van buiten dringend nodig is.
.
Verder is er de zomertijd. Een op zich onbelangrijke kwestie, maar doordat Junckers nog op de valreep besloten had dat ieder landje voortaan zelf uit mag maken hoe laat het is staan we binnenkort wereldwijd voor gek met klok-vooruit-en-weer-achteruitzettingen tussen Spanje en Litauen. Dat wordt een uithangbord van Europese onverenigdheid. Portugal en Griekenland hadden altijd al hun eigen tijd, om geografische redenen. Wat was erop tegen geweest om bij voorbeeld ook Finland en de Baltische staten door een centraal besluit in een andere tijdzone onder te brengen; die van Griekenland dus? Dan was de ergste nood gelenigd geweest. Nu ja, dank zij de Coronacrisis bestaat de kans dat men in Brussel de tijd vergeet.
.
Gemeen hebben Europeanen wel hun gewoonte, niet-Europese landen uit te buiten en te minachten. Daarin worden aanzienlijke successen geboekt, bij voorbeeld bij de bestrijding van vluchtelingen. Frankrijk en enkele andere landen hebben zelfs soldaten naar de Griekenland gestuurd om vluchtelingen aan de Europese grens tegen te houden. Daar lukt de samenwerking ineens wel. Maar daar wordt ook niemand echt blij van: het toont pijnlijk ons morele failliet. Want ja, Europa zette ook altijd graag een grote mond op over ‘westerse waarden, ‘humaniteit’ en dergelijke, en dat kan nu minder dan ooit. Het nieuwe gidsland heet denk ik Zuid-Korea.
.
Nu er een ziekte rondwaart bleek een oude reflex toch ijzersterk. ‘Grenzen dicht!’, ja echt, bedoeld zijn de binnen-Europese grenzen. Geen gemeenschappelijke corona-bestrijding. Geen mondkapjes uit Duitsland naar Frankrijk of omgekeerd, personencontrole aan vele binnengrenzen. Wat Wilders en soortgenoten niet voor elkaar hebben gekregen gelukt een lullig virus.

Corona – 3

Enige gevolgen van Corona, voor zover nu zichtbaar voor een leek:
.
Allerlei grote bijeenkomsten worden voorlopig afgelast, jaarbeurzen, voetbalwedstrijden e.d. Dat is een klap voor de economie. Op kleinere schaal: musici zijn bang dat er een concert wordt afgelast, waardoor zij inkomsten verliezen. Tournees in het buitenland gaan misschien niet door. Onze uitvoering van Die Schöpfung, in september, in een zaal voor duizend personen? En kunnen we wel met Hemelvaart in Parijs gaan zingen ?
.
De wereldhandel neemt af. Misschien is er een moment van bezinning: hebben we al die troep wel nodig? Anderzijds zijn er nu mensen die een bepaald onderdeel van een computer niet kunnen krijgen, omdat het uit China moet komen. Medicijnen dito.
.
Het milieu: Lufthansa heeft de helft van zijn vluchten geannuleerd. In China zijn er een hoop vieze stinkfabrieken stilgelegd. Het zal slechts tijdelijk zijn; toch biedt dit gelegenheid eens te ervaren hoe fris het in Noordoost-China kan zijn, en hoe relatief rustig op en om vliegvelden. Misschien wil de mensheid daarvan later meer? Zou pakweg drie maanden verminderde CO2-uitstoot meetbare gevolgen hebben voor de temperatuur? Minder sterfgevallen?
Of duurt het niet eens drie maanden? Weldra komt er immers weer zo’n hete zomer, waarin het virus misschien nog eerder het loodje legt dan onze bejaarden. Hoewel ettelijke virologen daar pessimistisch over zijn: immers ook in warme landen (Australië, Zuid-Afrika, Senegal) is het virus aan te treffen.
.
Gaan mensen ophouden met roken, nu duidelijk is dat reeds verzwakte longen ontvankelijker zijn voor Corona dan fitte?
.
Corona bevordert het online-onderwijs. In China maakt men daar al enorme vorderingen mee. Musea en bibliotheken zijn gesloten en publiceren meer dan ooit foto’s van hun schatten. Het gezinsleven verandert in quarantaine. Vaders bemoeien zich meer met de kinderen. Huwelijken staan onder spanning als de man altijd thuis is. Wordt het leven überhaupt meer in-huizig en online?
.
Het is aardig te zien welke levensmiddelen niet gehamsterd worden. De vegane hoek in onze supermarkt is nog altijd welvoorzien. Bij de pasta is het merk De Cecco nog wel te krijgen, hoewel dat toch een goede soort is. Té goed misschien, voor de bange kleinburger? In Italië werd in een supermarkt de volkoren pasta niet gehamsterd. Een grapjas had erbij geschreven: Liever dood dan pasta integrale!
.
Dat gehamster van WC-papier is onbegrijpelijk; daar moeten sociaal-psychologen hun licht maar eens over laten schijnen. Er was een aardig filmpje uit Australië van drie huisvrouwen die in een supermarkt in gevecht geraakten over de laatste pakken. Ook hier wordt het gehamsterd, maar niet zo heftig. De Britten maken het helemaal bont. Willen ze er porridge van trekken? Dat lukt alleen met die grauwe soort.
In woningen zullen verhongerde quarantaine-lijken worden aangetroffen omringd door closetrollen. Op Marktplaats zullen, als alles eenmaal voorbij is, loodsen vol ongebruikt WC-papier worden aangeboden.
.
Werkelijk interessant zal later zijn, terugblikkend te zien welke staten met welke politieke systemen het efficiëntst met dat virus zijn omgegaan. Het draconische China, het strenge Singapore of het flodderige Amerika? Het bange Duitsland of het ‘nuchtere’ Nederland?
De verbreiding van de ziekte in te dammen zal zeer moeilijk zijn in landen als de VS, waar de maatschappelijke solidariteit is afgeschaft, de zorg geheel geprivatiseerd is en miljoenen mensen niet verzekerd zijn (tendens stijgend).
Dat de armen in de VS geen Corona-test of -behandeling kunnen betalen en zich geen quarantaine thuis kunnen veroorloven is ook voor de rijken potentieel gevaarlijk. Misschien zouden ze het helemaal niet erg vinden als er een paar miljoen arme sloebers zouden sterven, maar als hun tuinman, poolboy of binnenmeisje ze in het gezicht hoest worden zij zelf ook ziek. Het crisisbeleid van het onbenul Pence maakt de situatie nog gevaarlijker. En wat gebeurt er als het virus op Lesbos aankomt, of in de vele andere, grotere vluchtelingenkampen? Of in Gaza? Ook dan zullen er mensen zijn die blij zijn dat die mensen verrekken, maar zij lopen daardoor zelf ook meer gevaar. En hun economie ook.

Vlagvertoon

Ik moest even denken, wat is dat voor een vlag op die geldautomaat in Brussel? En wat doet die bij English? India, Mexico? Ach nee, het is de vlag van Ierland: een EU-land, waar het Engels een van de officiële talen is.
In Microsoft WORD kunt U de spellingscorrector nog niet instellen op Irish English.

Brits racisme

In de jaren zeventig en tachtig was ik bevriend met een historicus uit Oxford. Deze was tijdens een verblijf in Indonesië getrouwd met een vrouw van daar. Toen hij terug was in Oxford sprak zijn moeder over ‘that little black dog that R. brought back from Java.’ Mama was de weduwe van de gouverneur-generaal van een van de koloniën, waar R. ook geboren was. Dat werd dus een onmiddellijke breuk. Aan de universiteit was de sfeer niet beter. Het bleef heel moeilijk voor die vrouw. Een veelgehoorde klacht was, dat zij niet zo goed Engels sprak, maar dat kwam ook en vooral omdat geen mens met haar wilde spreken. Als het paar er even niet meer tegen kon vond het soms toevlucht op het Schotse platteland, bij een landelijke bevolking, die ook niet zo goed Engels sprak maar op heel andere eigenschappen lette.
.
Hieraan moest ik natuurlijk denken toen Prins Harry en zijn donkere vrouw besloten de monarchie en Groot-Brittannië de rug toe te keren. Die vrouw werd kapot gemaakt door de media, d.w.z. Rupert Murdoch. Het hofprotocol is een belasting, en in de familie zijn er ook racisten, de hertogin van Kent bij voorbeeld, maar de media waren het ellendigst. Engeland is zó racistisch, en dat zal onder Boris niet beter worden. De ‘post-racial society’ is vooreerst mislukt. De Sussexjes hebben een mooi statement gedaan: dat landje is echt niet te harden. Het is druk doende, zich zelf te onttakelen en daarvan is Megxit onbedoeld een deel.
.
Luister naar Harry zelf: https://twitter.com/HeatherLaff/status/1215567383693271040?s=20

Langharig tuig

Als u serieus genomen wilt worden, dames, draagt dan uw haar middellang of kort! Lang loshangend haar kan echt niet meer, sinds politiek ‘rechts’ in zijn propaganda gebruik maakt van langharige, liefst blonde meiden. De Republikeinen in de VS zijn erop betrapt, de slagorden van de Nederlandse PVV en FvD kent U zelf wel, en nu is ook Saoedi-Arabië ermee begonnen.
Dat wordt nog wat, als al dat haar er in 1945 weer af moet.

 

De Eva’s en de Elsjes van Nederland.