Odessa

Dit blogde ik op 3 mei 2014:

Dat had ik al gedacht, dat Odessa het tweede volksfront zou worden: 85% van de bevolking is Russischtalig. Of die fik in dat vakbondsgebouw ook de bedoeling was weet ik niet, maar hij komt P. zeer gelegen, hij verleent wat allure aan de acties. Die streek sluit mooi aan bij het pro-Russische Transnistrië en de westelijke lap van de provincie Odessa, de Budžak, waar overwegend Bulgaren en orthodox-christelijke Turken (Gagaoezen) wonen, die ook graag bij Rusland willen. Moldavië komt dan wel erg ongelukkig te liggen; daar wonen nog meer Gagaoezen die bij Rusland willen.
Hij moet opschieten: op 11 mei staan zijn referenda in Oost-Oekraïne gepland, en op 25 mei mag het hele land niet meer bestaan, of moet het althans zo kapot zijn dat de verkiezingen niet kunnen plaatsvinden. Hij houdt niet van verkiezingen, onze Wlad.
Het Wereld Natuur Fonds mag best nog een miljard of twee in die ruïne laten zakken; die neemt hij ook graag.

Oorlogsmisdaden

Daar begrijp ik heel weinig van, maar ja, ik ben ook geen jurist. Een oorlog zoals die nu gevoerd wordt is op zich zelf blijkbaar geen misdaad, maar binnen die oorlog bestaan er oorlogsmisdaden. En daarvan wordt nu de slachtpartij in Bucha naar voren gehaald; waarom? Er zijn in Oekraïne waarschijnlijk tientallen plaatsen die er zo uitzien, om van Marioepol maar te zwijgen. Het ziet ernaar uit dat het vooral weer de plaatjes van de media zijn die het rechtsgevoel van de mensheid een beetje wakker schudden.

De foto van die dode vrouw met de EU-sleutelhanger naast haar liggend is ongelukkig. Ik ga ervan uit dat de fotograaf haar inderdaad zo heeft aangetroffen en een betekenisvol plaatje zag. Maar de foto is heel geschikt om twijfelaars en Poetinvrienden de gelegenheid te geven, het verwijt van enscenering te maken. In Moskou is dat natuurlijk ook meteen gedaan.

Poetins vrienden

In Hongarije heeft 53% op Poetins vriend Orbán gestemd en 6.2% op een andere extreemrechtse partij. In Servië heeft 63% op de Russisch georiënteerde Vucovic gestemd. In Duitsland stemt 10% Nazi, in Nederland 20%, in Frankrijk 30%, in Oostenrijk bijna de helft misschien? (De cijfers hierboven zijn allemaal nattevingerwerk en van veel landen heb ik helemaal geen kennis.)

Voor Poetins vrienden van het type FvD is het makkelijk te geloven dat het bloedbad in Bucha juist door de Oekraïeners is aangericht, zoals Lavrov heeft gezegd.

Het ziet er dus niet goed uit. Als het brood, de patat, benzine en de verwarming duurder worden, ontstaat er sociale onrust en krijgen Poetins vrienden nog meer stemmen. Overigens is die 20% voor Nederland maar een minimum. Als ik de Nederlandse media bekijk, of de Zuidas, of de handel met Rusland en het afhouden van sancties, komt het mij voor dat de liefde voor Poetin nog aanzienlijk groter is.

Onwoord

In Duitsland wordt ieder jaar het lelijkste woord van het jaar gekozen, das Unwort des Jahres. Voor dit jaar stel ik voor: die Ampel, of die Ampelregierung. 

Als vreemdeling mag ik eigenlijk geen kritiek op het Duits hebben; het is immers niet mijn moedertaal. Maar dit woord ergert me zo dat ik het even van me af moet schrijven.

Ampel betekent stoplicht. Tegen die nuttige inrichting heb ik geen enkel bezwaar. Tegen de regering ben ik evenmin. Alleen het woord Ampel toepassen op de regering, dát vind ik ergerlijk. Of als men die Ampel zegt, terwijl men gewoon de regering bedoelt. ‘De maatregelen van de Ampel,’ ‘de Ampel heeft besloten …’ dat soort zinnen. Zelfs ministers nemen dit onwoord in de mond.

De benaming is ontstaan na de verkiezingen, toen er een nieuwe regering geformeerd moest worden. In zo’n periode goochelt men graag met kleuren. Een rood-groene regering hadden we al eens, een Duitslandcoalitie kwam ooit ter sprake, genoemd naar de Duitse vlag, te weten zwart ((ex-)christelijk), rood ((ex-)socialistisch) en geel (de geldpartij FDP). Ook is er gesproken over een Jamaica-coalitie en een Kenya-coalitie, naar de vlaggen van die landen, waarvan ik niet meer weet hoe die eruit zien. In Nederland worden de kleuren blijkbaar meteen door elkaar gehusseld, wat leidt tot paars, bruin en Rutte. 

Nu hebben we een coalitie van SDP, FDP en Groenen: rood, geel, groen. Daar was blijkbaar geen vlag bij, dus het beeld van een stoplicht doemde op. In het begin was dat misschien even leuk, maar nu de regering er een tijdje zit kun je haar gewoon weer de regering, of die Bundesregierung noemen. Al was het alleen al omdat een stoplicht voor de helft van de tijd stilstand betekent.

Wende in Duitsland

– 100 miljard extra voor de Bundeswehr, en wat zeggen we dan?
– Dank u wel, Poetin!

Vrede in Marburg

Zoëven was ik bij een grote bijeenkomst voor de vrede en solidariteit met Oekraïne op een centrale plek in Marburg. Er waren veel mensen gekomen; het verkeer werd ervoor omgeleid. De burgemeester bleek een goede spreker te zijn, die de gevoelens van de mensen goed wist op te pakken. Afschuw van de oorlogshandelingen natuurlijk, en bewondering voor de heldenmoed van de Oekraïners. Natuurlijk helpt zoiets niet, maar de mensen kunnen wat stoom afblazen en zijn blij als hun gevoelens onder woorden worden gebracht. Op drie punten was de bijeenkomst toch van nut. Ondersteuning werd toegezegd aan de Oekraïners die hier wonen en studeren. Naast de persoonlijke ellende waarmee deze mensen geconfronteerd worden zijn er ook praktische zaken: wordt hun verblijfsvergunning verlengd, hun studiebeurs, hoe gaat het als ze geen geld meer kunnen pinnen? enzovoort. Op die vlakken zegde de burgemeester alle steun toe, en het bestuur van de universiteit eveneens. Dat leverde een applaus voor deze bevolkingsgroep op; ze kunnen zich geaccepteerd en gesteund voelen. Nog groter was het applaus toen het over de dappere Russen ging die in Rusland demonstreren, en vervolgens voor de hier woonachtige Russen die naar deze bijeenkomst waren gekomen en die zich rot schamen voor wat Poetin daarginds allemaal uithaalt. Ook zij kunnen op erkenning en hulp rekenen. Ten derde werd er gesproken over de opvang van vluchtelingen. De opvanglocatie is in gereedheid gebracht, er zijn al auto’s onderweg naar de grens om mensen op te halen.
Een paar wanklanken werden ook gehoord: een dame die sprak voor de vredesbeweging had het over de schuld van de NAVO aan deze oorlog en werd weggefloten en uitge-boeh-t: Putinversteherin! Ze moest het podium voortijdig verlaten. De burgemeester redde de situatie met enkele ferme woorden: zeker zou er diepgaande analyse nodig zijn van alles wat tot deze oorlog had geleid, maar vandaag was het niet de dag daarvoor.

Poetin voor Wenen?

Nog een voorspelling van mij, van 18 mei 2014, die dichter bij haar vervulling is gekomen: Poetin zal het overwegend door Hongaren bewoonde westelijke hoekje van Oekraïne (150.000 inwoners) cadeau doen aan zijn vriend Orbán, zijn Loekasjenko in Boedapest, wat de Hongaars-Russische vriendschap zeer zal verstevigen.

Natuurlijk wordt Orbán binnenkort ‘herkozen’; daar zijn methodes voor.

Terug tot de kern

Enkele jaren geleden had ik besloten, toch maar geen waarzegger te worden. Dat neemt niet weg dat ik soms de toekomst heel precies voor me zie. Op 1 juni 2011 blogde ik het volgende:

• Wiskunde is niet mijn kracht, maar vaak heb ik de indruk dat het zo is: Wat in Zweden nu gebeurt, gebeurt vijf jaar later in Nederland en nog tien jaar later ook in Duitsland. Natuurlijk klopt het niet zo precies; het is maar een grote lijn. Zo bezien ziet het er met de kernenergie als volgt uit: Zweden stapt uit de kernenergie in 1997, Zweden stapt er weer in in 2010. Duitsland stapt uit de kernenergie in 2011, Duitsland stapt er weer in … in 2024?

Het ziet ernaar uit dat ik dit juist heb gezien. De Duitsers weten het nog niet, maar dat komt nog wel.

Zelftests

Het Paul Ehrlich-Institut heeft een lijst van 199 fabrikaten van corona-zelftests opgesteld – als ik goed geteld heb, want ze zijn niet genummerd. Daarvan komen er tenminste 128 uit China; misschien veel meer, want het is goed mogelijk dat er achter een Latijnse, Engelse of Duitse naam toch een Chinees fabrikaat schuilgaat.
Dat betekent dat we ook op dit gebied verregaand van China afhankelijk zijn. Als China niet meer wil leveren omdat het boos op ons is, of als het niet meer kan leveren omdat de ziekte daar ook uitbreekt en ze de tests zelf nodig hebben, of helemaal niet meer kunnen fabriceren, of als de vervoersproblemen heel groot worden, dan zijn we de sigaar. Ik betaal nu € 3 voor zo’n test (was tot voor kort € 1,75); als dat een Europees fabrikaat moet worden, zal hij zeker een tientje gaan kosten. Maar vooral zal het een eeuwigheid duren voordat Europa op grote schaal kan gaan produceren.
Vermoedelijk is het bij de mondkapjes niet anders. Het idee, strategische voorraden aan te leggen en/of zelf zulke dingen te gaan maken is vorig jaar wel geopperd, maar blijkbaar nooit uitgevoerd.

Pijnen in de nek

Het racistische en anti-democratische geschreeuw van Wilders en zijn aanhang is bekend, maar dit wordt de laatste tijd ruimschoots overtroffen door dat van de FvD, eveneens in de Tweede Kamer. Eén van de kwaadaardigste schreeuwlelijken is een academicus, en waarschijnlijk niet zo’n flutstudentje als Th. B. Ik noem maar geen naam; anders krijg ik weer allerlei zoekmachines over me heen. 

Technische bedrijfskunde heeft hij gestudeerd, zo lees ik, en wijsbegeerte van de economie. Bovendien nog een bachelor in de Japankunde. Zes jaar heeft hij in Japan gestudeerd, aan de stedelijke universiteit van Hiroshima (niet te verwarren met de prestigieuze Hiroshima University), waar hij ook is gepromoveerd. Wat zijn opleiding waard is kan ik niet inschatten; hij zal wel Japans kennen en was blijkbaar goed genoeg om te worden aangenomen als wetenschappelijk medewerker bij het Sociaal en Cultureel Planbureau, waar hij, lacht u niet, samen met twee anderen een kloek boek schreef over burgerparticipatie. Hij is dus intelligent, heeft wat van de wereld gezien, kent talen, is internationaal georiënteerd en heeft in Hiroshima jaren de gelegenheid gehad, te beseffen waar fascisme uiteindelijk toe leidt. Waar is het misgegaan met zo iemand? Ging de opleiding te veel over dingen en te weinig over mensen? Was het net niet de top, maar een niveau daaronder? Hebben de jaren bij het SCP bij hem een sterke kotsneiging opgewekt, omdat hij daar moest werken voor die huichelachtige ‘participatiesamenleving’ en moet daarom alles nu maar kapot? Ik weet dat natuurlijk niet, maar zou het willen weten en begrijpen.

Nog moeilijker te begrijpen vind ik twee arabisten, die ook in fascistisch vaarwater zijn beland. Een van hen was een Nederlander, die ik wel gekend heb. Een matig geleerde, maar een goede docent, naar men verzekert. Als student was hij nogal links. Ik heb hem in Egypte zijn eigen WC zien schoonmaken, omdat hij begaan was met de arme schoonmaakster die daarvoor was aangesteld. Dat was goed bedoeld, maar contraproductief; die vrouw begreep er niets van. Deed zij het niet goed, zou zij nu ontslagen worden? Anderzijds had hij een sadistische trek: ik heb hem eens een kat zien kwellen, en zijn vrouw en zoontje behandelde hij ook niet goed. Na een reeks normale publicaties kwam er op een dag een omslag; hij begon over de islam te kankeren, verspreidde giftige haat in allerlei media en werd islam-adviseur van Wilders. Men schrijft zijn kentering wel toe aan een tweetal door extreme moslims bedreven misdaden: de moorden op Anwar al-Sadat en Theo van Gogh. Kan zijn, maar verreweg de meeste collega’s zijn daardoor toch geen moslimhaters geworden. Zijn tweedelige deconstructie van de Mohammed-biografie vind ik niet slecht: ik heb daar zelf ook aan gewerkt. Maar hij deed het uit haat, ik vanuit de hoop dat duidelijkheid in ieders voordeel zou zijn. Bovendien had ik vooral appeltjes te schillen met oudere, starre collega’s; niet met moslims.

De andere arabist is in meer dan één opzicht extreem. Hij is/was? een extreem goede, nog jonge Duitse geleerde, die o.a. twee uitstekende studies heeft geschreven: een over de sharia en een andere over een bepaald genre koran-exegese. Daarmee had hij zeker hoogleraar kunnen worden; misschien zat het hem dwars dat hij dat niet werd? Maar tegenwoordig kom je niet meer zo makkelijk op zo’n post; de academische arbeidsmarkt is verstopt, zoiets kan jaren duren. In ieder geval zei hij de wetenschap vaarwel en werd politicus in het Oosten van Duitsland. Je hoort niet veel van hem, maar hij behoort tot meest rechtse vleugel van de AfD, en is partij-ideoloog over culturele zaken en dus ook de islam. Daarover moet hij dus voortdurend leugens uitkramen, hoewel hij eigenlijk véél beter weet. Hoe wordt iemand zo? Een teleurstelling in de carrière? Een inzicht dat universiteiten sowieso ten ondergang gedoemd zijn? Het maakt misschien wat uit dat hij uit de Duitse minderheid in Roemenië afkomstig is: veel contact met democratische ideeën zal hij in zijn jonge jaren niet gehad hebben. Hij is zo extreemrechts dat hij onder voortdurende observatie van de politie staat; die eer valt niet veel Duitsers te beurt.

Zijn deze twee arabisten niet juist zo geworden omdat zij hebben gezien wat er in naam van een extreme islam is aangericht? Blijkbaar, en er is inderdaad heel wat ellende te zien geweest, maar het is toch vooral hun eenzijdige manier van kijken die hen tot moslimhaters en fascisten heeft gemaakt. Als je wat verder om je heen kijkt zie je dat ook in de islamitische wereld de secularisatie om zich heen grijpt, dat de godsdienst op vele plaatsen verbleekt, zoals dat eerder al bij de christenen in Europa het geval was, en dat moslims en christenen met dezelfde problematiek te maken krijgen: wat gaan we doen als de godsdienst zijn greep op de maatschappij verliest?