Terug van weg. Halfspoor 3

Ik ben terug uit Bangkok. De reis verliep als volgt:
Trein Marburg–Bilthoven: alles stipt op tijd.
Vliegtuig AMS – BKK en terug: alles stipt op tijd.
Trein Bilthoven–Marburg: precies twee uur vertraging.
Ik reis niet genoeg met de trein om interessant te zijn voor de statistiek, maar het is wel opvallend: de helft van al mijn treinreizen in Duitsland gaat totaal mis (zie de andere Halfspoor-teksten). Nieuw is dat ik de helft van het reisgeld terug krijg. Dat is leuk, maar het betekent ook, dat de Deutsche Bahn zich bij de vertragingen neerlegt.

Halfspoor 2

Treinreis Marburg – Amsterdam vrijdag 8 februari: alles perfect.
Treinreis Leiden – Marburg in drie vertraagde treinen. Officële reistijd: 5.57 uur. Werkelijke reistijd: 8.48 uur. Nee, het sneeuwde niet.
De vijftig procent norm dus weer gehaald: zie Halfspoor 1. Wat is er toch met Europa aan de hand? Ik weet: in Sudan is het veel erger en we mogen niet klagen. Maar wat ik niet meer zal doen is de toeslag betalen voor de extra snelle trein.
De vertraging was niet zo erg, want ik had een leuke Gaasperplas-thriller om te lezen: Sofia van der Sluis, Tussenvrouw. Leuk omdat ik de schrijfster ken (nee, ze heet niet echt Sofia), maar ook daarzonder een prima boek in het genre.

Zie ook Terug uit de hel

Terug uit de hel

Dat was prachtig, het symposium over de islamitische hel in Utrecht. Het was eerder paradijselijk, want het symposium was spannend en Utrecht bleek een erg mooie stad te zijn. Dat wist ik eigenlijk wel, maar ik was het vergeten. Een beetje hels-sadistisch waren alleen het zeer lange wachten op het matige eten (we hebben twee restaurants bezocht), en de treinreis er naar toe. De profeet zei het al: السفر قطعة من العذاب ‘Reizen is een deel van de hellestraf.’ Op de heenreis anderhalf uur vertraging, op de terugreis twee. Ze bouwden aan het spoor; goed, goed: dan wordt het beter dan ooit, willen we maar geloven.
Voor mij was het het laatste wetenschappelijke congres gedurende mijn werkleven, en dat gaf een vreemd gevoel. Enerzijds het nog eens goed indrinken en genieten allemaal, anderzijds het gevoel dat het er allemaal niet meer toe doet. Maar als ik niet meer moet wil ik meer. Het resultaat, ook van de ontmoetingen met collega’s is, dat ik in de periode tot de kerst vier artikelen ga schrijven. Ben je nou helemaal gek geworden? Laatste stuiptrekkingen heet zoiets. En van de zomer ga ik al aan de slag met de uitgave van de Azama tekst over de hel; nee eigenlijk vandaag al een beetje. Daarover ga ik het hier maar niet hebben; wie zich ervoor interesseert kan nu op een aparte webpagina terecht.
De piek in de werkstress ligt nu ook achter me; nog twee maanden les geven, hoofdzakelijk vanuit routine, en het is gepiept. Kapot ben ik wel, heb zwaar roofbouw op me zelf gepleegd. Maar vanaf nu kan ik aan het herstel gaan werken. De winterdeken kan ook de kast in.
Vrijdag is hier het afscheidscongresje te mijner ere. Daartoe had ik een nieuw zomerjasje nodig, want het kon wel eens flink warm worden. Omdat ik geen tijd heb om naar Frankfort te gaan wilde ik dat ook maar in Utrecht kopen. Ik had er een half uur de tijd voor. En ziedaar, op het Oudkerkhof is een klassieke herenzaak – tip van mijn zwager, dank! – waar je goed geholpen wordt. Een verkoper die snel begreep wat ik nodig had en dat gewoon uit de kast haalde. Ja, dat is dienstbaarheid, maar niet in de zin van serviel. Nu heb ik weer eens een ‘Nederlands’ jasje. Voorname nonchalance, dat ontbreekt in Duitsland een beetje.

Halfspoor 1

Mijn indruk dat van alle treinreizen in Duitsland de helft niet gaat zoals gewenst is weer bevestigd.
Heenreis naar Nederland: alles prima.
Terugreis uit Nederland: ICE moest in Oberhausen vervangen worden door ander exemplaar. Zit je net lekker en dan zoiets. Aansluitende IC naar Marburg was ondanks vertraging nog te halen geweest, maar reed niet wegens zwaar weer. De Regionalexpress een half uur later was daarom erg vol en oncomfortabel. Vertraging bij aankomst een half uur. Hätte schlimmer kommen können.

Zie nu ook Halfspoor 2