‘Maar Duitse zeedadels, die kan ik u meegeven, als u niemand hebt,’ zei de sympathieke apothekeres in het dorpje waar ik nu al voor de vierde keer een tussenstop maakte. Ik had er iets te eten gezocht, maar niet gevonden. Gelukkig waren er nu die zeedadels.
Dromen die je heel kort voor het ontwaken hebt zijn vaak warrig en waterig. En ja, in het Nederlands. Sinds het Corona-isolement is het Nederlands weer helemaal terug in mijn gedachten- en droomleven.
Emigrant 
Wat een intrigerende zin sprak de apothekeres! Het zou het begin van een roman kunnen zijn.