Wat te doen? Ik weet het even niet meer. Jaar in jaar uit werd ik ’s ochtends wakker met een duidelijk idee van wat ik die dag zou gaan doen. Vaak kwam er niets van terecht, maar dat is wat anders: de intentie was er. Nu word ik wakker en denk aan niets, al ruim een week.
Er zijn natuurlijk impulsen van buiten: er ligt nog een project dat af moet, er zijn afspraken over het zingen, er moet geoefend worden, het belastingbiljet moet ingevuld worden. Als ik aan de schrijftafel ga zitten ligt daar werk van gisteren of eergisteren; daarop kan ik voortborduren. Toch voelt het wat kaal zo, en zonder innerlijke aandrang wordt de soep ook wat dun. Is het de ouderdom?
Emigrant 
Enerzijds geniet ik van de vrijheid en luiheid van mijn pensioen.
Anderzijds probeer ik mijn week te vullen met afspraken en dingen die ik graag doe.
Maar tussendoor gun ik mijzelf ook een vrije nietsdoen dag.
Misschien ben jij toe aan een vakantie?
Vriendelijke groet,
Maar als gepensioneerden hebben we toch altijd vakantie?