De electrische tandenborstel geeft iedere dertig seconden een klein schokje. Dan weet je dat het tijd is om een ander deel van het gebit onder handen te nemen.
Als ik met het verstand op nul voor de wasbak sta te poetsen zijn die dertig seconden zo om. Maar soms gebeurt het dat ik iets denk, of mij iets herinner tijdens het poetsen. En dan houd ik innerlijk hele betogen, of voer gesprekken die hebben plaats gehad of nog moeten plaatshebben zonder dat het schokje komt; dan duren die dertig seconden eindeloos lang. Als het mogelijk zou zijn die gedachten op te schrijven, zou er minstens een A4-tje voor nodig zijn, misschien wel twee. Alles gedacht, herinnerd en geformuleerd in minder dan dertig seconden.
Emigrant 