Dit blogde ik op 3 mei 2014:
Dat had ik al gedacht, dat Odessa het tweede volksfront zou worden: 85% van de bevolking is Russischtalig. Of die fik in dat vakbondsgebouw ook de bedoeling was weet ik niet, maar hij komt P. zeer gelegen, hij verleent wat allure aan de acties. Die streek sluit mooi aan bij het pro-Russische Transnistrië en de westelijke lap van de provincie Odessa, de Budžak, waar overwegend Bulgaren en orthodox-christelijke Turken (Gagaoezen) wonen, die ook graag bij Rusland willen. Moldavië komt dan wel erg ongelukkig te liggen; daar wonen nog meer Gagaoezen die bij Rusland willen.
Hij moet opschieten: op 11 mei staan zijn referenda in Oost-Oekraïne gepland, en op 25 mei mag het hele land niet meer bestaan, of moet het althans zo kapot zijn dat de verkiezingen niet kunnen plaatsvinden. Hij houdt niet van verkiezingen, onze Wlad.
Het Wereld Natuur Fonds mag best nog een miljard of twee in die ruïne laten zakken; die neemt hij ook graag.
Emigrant 
Ik ben niet thuis in die regio. Waarom willen die Turken bij Rusland?
De Gagaoezen spreken naast Turks ook Russisch. Ze zijn Russisch orthodox; ook de kerktaal is Russisch. Ze hebben 200 jaar goede ervaringen met Rusland, sturen hun zonen erheen als gastarbeider. Rusland is voor hen een heilig land. Ze kennen Europa niet, en ze beseffen dat hun economietje in een arme uithoek van de EU niets waard is. Het autonome G.-republiekje binnen Moldavië is door Rusland al enige tijd verwend: ze krijgen goedkoop aardgas en kunnen hun landbouwproducten op de Russische markt afzetten. Er is al een referendum geweest: 98% was voor aansluiting bij de Russische tolunie.