Mathheüspassion, Johannespassion, dat ging allemaal niet dit jaar; u begrijpt waarom. Het maximaal haalbare, zo werd mij uitgelegd, was de Johannespassion van Schütz, in zeer kleine bezetting in een lege kerk. Schoon uit nood geboren is dit wel een prachtige uitvoering van een prachtig stuk geworden. Juist door de kleine bezetting zijn de koren heel transparant.
===========================
Iets totaal anders, maar ook erg goed in zijn soort, is de Vocaaltragedie van Nektarios Vlachopoulos. De drie Japanezen met hun contrabas zijn er niets bij. Goede kennis van het Duits is wel nodig om ervan te kunnen genieten. Zelf heb ik ongeveer 30% gemist.
