Voor mij liggen op het ogenblik twee dikke wetenschappelijke boeken, uitgegeven door Brill in Leiden. Ze kosten resp. € 252,- en € 156,45 (voor 825 en 649 blz.). Ik heb ze niet gekocht, maar uit de universiteitsbibliotheek geleend. Ze zijn zeer goed uitgegeven en perfect gedrukt, maar de band is bij beide erbarmelijk. Of liever gezegd: ze zijn helemaal niet gebonden; het zijn stapels kopieerpapier die met lijm zijn samengevoegd. Het gevolg is dat je ze niet goed kunt openslaan en geopend op tafel leggen. Ook bladeren gaat moeilijk. Waardeloos! Had er voor die prijs niet een echte band af gekund? Te voorzien is dat bibliotheekexemplaren al gauw door hun rug zullen gaan, wanneer mensen met geweld gaan proberen om ze toch open te slaan. Dan heb je voor veel geld een kapot boek, dat naar zijn aard niet gerepareerd kan worden.
Maar je hoeft ze natuurlijk niet ‘gebonden’ te kopen. De uitgeverij biedt namelijk ook de mogelijkheid deze werken als pdf te kopen. Dan kosten ze … net zo veel als de gedrukte versie! Als ik een van deze boeken zou kopen, wat ik gelukkig niet hoef, zou zelfs ik misschien, als ik klaar was met knarsetanden, voor de pdf-versie kiezen, hoewel ik er een hekel aan heb, boeken op een beeldscherm te lezen. Maar als een boek toch geen boek is, dan moet dat in vredesnaam maar. Gerede kans dat ik die honderden bladzijden zou uitprinten, om althans nog enig leescomfort te hebben.
Deze beroemde uitgeverij, die in de loop van eeuwen veel prachtigs heeft uitgegeven, houdt blijkbaar niet meer van boeken. Die zijn slechts een lastig nevenproduct bij haar digitale handel geworden.
Emigrant 
Zelf lees ik liever van een beeldscherm. Doe dat al 30 jaar. Kwestie van goed instellen, dus minimale helderheid, de juiste vergroting en het juiste lettertype instellen. Dingen die bij een papieren boek allemaal niet kunnen. Daarnaast vind ik Ctrl-F een uitkomst die ik in boeken mis.
Zelf zou ik overigens zo’n dikke pil in 3 (of meer) stukken opdelen en er dus een serie van maken. Waarschijnlijk is dat goedkoper en het trekt mensen over de streep om eerst deel 1 te kopen en daarna tocht ook maar 2 en 3.
Als er steeds meer mensen komen, die er zo over denken, zal het boek dus inderdaad verdwijnen. Het boek, in deze vorm drager van kennis en brenger van plezier gedurende zo’n duizend jaar, zal er dan niet meer zijn. Ik beleef daar nog wat ongerief aan, maar niet zo veel, want ik zal toch eerder dood zijn dan het boek. Maar of die digitale kennisdragers zo lang mee zullen gaan is nog maar de vraag.
Het grappige is dat nieuwere informatiedragers minder lang mee gaan. Kleitabletten gaan ook veel langer mee dan een boek en een boek gaat langer mee dan een CD of SSD. Toch zijn die laatsten het snelste te verveelvuldigen zonder kwaliteitverlies.
Laatst liep hier iemand over de stoep voorover gebogen een boek te lezen, dat ze uit zo’n minibieb had geleend. Riep natuurlijk ‘handsfree!’. Het is immers net zo link (voor haar nek en de verkeersveiligheid) als voorovergebogen op een smartphone of e-reader kijken.