Mini-herinneringen: goed bedoelde koffie

Er was ook goed bedoelde koffie die niet zo lekker was, maar toch dierbaar. Café Intención zullen we maar zeggen.
.
In Cairo, onder het reëel bestaande socialisme (1971–72) mijn dagelijkse cappuccino bij Simonds (spreek: Simóndis). De espressomachine dateerde uit 1950, de moeizaam geïmporteerde bonen waren van matige kwaliteit, maar de zaak had nog altijd pretenties en iedereen deed of alles nog in orde was.
.
In Frankfurt, die mevrouw die merkte dat ik Nederlander was en er plezier in had, mij op een echt Nederlands kopje Douwe Egberts te trakteren. Smaakte me helemaal niet. Niet laten merken natuurlijk.
.
Het dorpsmuseum van Oberrosphe, hier in de streek, wordt door twee vrijwilligsters op ZA en ZO opengehouden en dan schenken ze ook koffie. Die is echter …uggh. Uren geleden gezette Jakobs Kreuning.